کوپلینگ دنده ای یک نوع از انواع مختلف کوپلینگ می باشد و کوپلینگ ها در واقع اجزای مکانیکی هستند که دو جزء محرک را زوج کرده و به یک حرکت اجازه می دهند تا از یک جزء شروع و سپس به قطعه بعدی منتقل شود. اجزای محرک، شفت های منظم هستند. به طور کلی، بخش قابل توجهی از کاربرد کوپلینگ ها در خودروها قابل مشاهده است. به عنوان مثال، شفت محرکی که موتور و محور عقب را در یک وسیله حمل و نقل یا هر خودرویی با روش هایی به اتصال کلی مرتبط می کند.
برای انتقال گشتاور بین دو شفت که در یک خط قرار می گیرند یا کمی ناهماهنگ هستند، از یک کوپلینگ دنده ای استفاده می شود. هدف اصلی کوپلینگ ها اتصال دو قطعه چرخان در حالی است که درجاتی از ناهماهنگی یا حرکت در یک یا هر دو انتها امکان پذیر است.
کوپلینگ به دو دسته اصلی به نام های مکانیکی و خمشی تقسیم می شود. انواع خمشی، انعطاف پذیری خود را از فشرده سازی و کشش مواد ارتجاعی، لاستیکی یا از خم شدن دیسک های فلزی نازک به دست می آورند و به همین دلیل به آن ها کوپلینگ انعطاف پذیر نیز گفته می شود. به این ترتیب کوپلینگ های انعطاف پذیر ، نیازی به روغن کاری ندارند اما تمام کوپلینگ های مکانیکی فلزی نیاز به روغن کاری دارند.